Отчет: 30 января 2011 | Мероприятие, посвященное творчеству Паруйра Севака (организовано Гаяне Газоян - преподавателем воскресной школы) - 2 Февраля 2011 - Армянское Общество "Ехпайрутюн" (Красноярск)

Полный фотоотчет на сайте Ekhpayrutyun.RU
Полный фотоотчет ВКонтакте
Полный фотоотчет (возможность скачать в оригинале) на Яндекс.Фотки

Потрясающее мероприятие, наполненное лучшими произведениями Паруйра Севака, исполненных исключительно на самом красивом для нас армянском языке.

Данное событие было полностью организовано самой преподавательницей - Газоян Гаяне Акоповной: идея и инициатива, а также проведение мероприятия было полностью под её контролем! Желаем дальнейших творческих и образовательных успехов! Молодцы!

Հաշվետվություն

Հունվարի 30-ին Կրասնոյարսկ քաղաքի Պ. Սևակի անվան կիրակնօրյա դպրոցում տոնական տրամադրություն էր, այստեղ նշում էին մեծանուն հայ բանաստեղծի ծննդյան 87- ամյակը: Երկրորդ տարին է, ինչ դպրոցը կրում է հայ մեծանուն բանաստեղծի անունը, բայց արդեն հասցրել է կազմակերպել բազմաթիվ միջոցառումներ: Պարույր Սևակին նվիրված այս ցերեկույթը հատկանշական էր նրանով, որ առաջին անգամ այս օտար քաղաքում միջոցառումը նվիրվում էր հայ գրողի, և առաջին միջոցառումն էր հայ համայնքում, որտեղ չի հնչել և ոչ մի օտար բառ:

…Փոքրի՛կ և նույնիսկ շա՜տ փոքրիկ սիրուց
փոխվում է օդի բարեխառնությունն ամբողջ աշխարհում…

Մասնակիցներն առաջին և երկրորդ դասարանի աշակերտներն էին: Առաջին դասարանցիները նախորդ դասին էին սովորել <<յ>> հնչյունի ուղղագրությունն ու ուղղախոսությունը և արդեն կարող են գրել «հայ» և «Հայաստան» բառերը: Դպրոցի ամենափոքր սանը՝ Արտակը 6 տարեկան է: Նա դեռ չի հաճախում ռուսական դպրոց, բայց արդեն սովորում է հայերեն տառերը: Հետաքրքիրն այն է, որ այստեղ հայերեն սովորել ցանկանում են ոչ միայն հայերը: Դպրոցի աշակերտների թվում կա նաև ռուս աշակերտուհի:

Հուզիչ էր այն պահը, երբ երեխաները ծնկաչոք վառում էին այն մոմերը, որոնցով մեծ բանաստեղծի անունն էր գրված:
Երեխաների ասմունքներին զուգընթաց հնչում էին Առնո Բաբաջանյանի ստեղծագործությունները։ Ցերեկույթը սկսվեց <<Անցա գնացի>> երգով։ Այդ երգը Գուսան Շահենը նվիրել է մեծն պոետին նրա մահից հետո։ Հովհաննես Բադալյանի քաղցր ձայնի հնչյունների ներքո մեծ էկրանին բանաստեղծի անցած ուղին էր նկարաշարով: Հետո աշակերտները մտան դերի մեջ, և ողջ սենյակը լցվեց սեվակյան պոեզիայի հնչյուններով, իսկ օդը սկսեց խնկարկվել ու բուրել մեծ բանաստեղծի խոհափիլիսոփայությամբ: Ներկայացվեց նաև «Եվ այր մի Մաշտոց անուն» պոեմից հատվածներ՝ Մ. Մաշտոցի անվան «Խոսքի մշակույթի կենտրոնի» գրական-երաժշտական ծրագրից, հատվածներ Ա. Ութմազյանի սևակյան ընթերցումներից, որը շատ հուզեց հանդիսատեսին՝ ստիպելով արցունքներով ողողել կարոտաբաղձ բազմաթիվ աչքերը: Այս օտար, ցուրտ երկրում ապրող հայն, անշուշտ, հայրենիքի, ջերմության կարիք ունի, հայ խոսքի ու հայ մտքի կարոտ ունի... Այս ամենը հանդիսատեսին պարգևեց սևակյան այս միջոցառումը՝ հայկական խոսքով, հայկական երաժշտությամբ,հայոց գրով և հայաշունչ մթնոլորտով:

…Մեր... հայրենիքը մեզնից դատարկվեց:
Բայց...ո'չ մի վայրկյան,ո'չ մի ակնթարթ
Մենք չենք դատարկվել մեր հայրենիքից…

Զարմանալին այն էր. թե ինչպես դեռ բոլոր հնչյունները չսովորած Սերգեյը արտասանում էր << Հայրենիքիս>> բանաստեղծությունը։ Երկրորդ դասարանի սաներից Դավիթը ասմունքեց << Քիչ ենք, բայց հայ ենք>> բանաստեղծությունը, Գևորգը՝ <<Ծնվել եմ>> ,<< Մի պահ զղջում եմ>> բանաստեղծությունները, Սեդան՝ հատվածներ <<Մայրնի լեզու>> բանաստեղծությունից։ Իսկ Միքայելի և Մարթայի <<Հայաստան>> բանաստեղծության վերարտադրման պահին մտովի կարծես հանդիսատեսը տեղափոխվեց Հայաստան ։ <<Պարապություն>> բանաստեղծության ռուսերեն թարգմանությունը հանդիսատեսին մատուցեց ռուս աշակերտուհի Իրինան։
Առաջին դասարանցիներից Գոհարիկը ՝ <<Միանգամից>>, մանկական բանաստեղծություններից մի քանիսը, որտեղ բանաստեղծը հայրական խորհուրդներ է տալիս մանուկներին, կոչ է անում լինել ազնիվ, աշխատասեր ու գործունյա, Արտակն արտասանեց << Վագրն ու կատուն>> , <<Մաթևոսը՝ <<Հայոց լեռները>>, Օֆելյան՝<< Մանուշակը>>։ Սերգեյը կրում էր մեծ պոետի դիմանկարը պատկերող շապիկը։ Նա հանդիսատեսին ներկայացավ <<Աշխարհ – աշխարհ>> և << Մոր ձեռքերը>> բանաստեղծություններով։ Տաթև Հովսեփյանը՝ <<Ապրել>> , Մանուշը՝ <<Բարև>>, իսկ Տաթև Մաիլյանը՝ <<Նամակ>> և <<Պատահաբար են պատահում կյանքում>> բանաստեղծությունները։

Միջոցառման վերջում հանդիսատեսներին և մասնակիցներին բաժանվեցին բացիկներ և ձայնասկավառակներ, որտեղ ընդգրկված էին Պ. Սևակի կենդանի կատարումներից, Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս Վազգեն Առաջինի հիշատակի խոսքը՝ Պ. Սևակի գերեզմանին, հատվածներ   «Եռաձայն պատարագ» պոեմից: Այդ անկրկնելի նվերը կիրակնօրյա դպրոցին էր նվիրել Հայաստանում Պ. Սևակի տուն-թանգարանի հովանավորներից մեկը` տիկին Ալլան։
        Միջոցառման ընթացքում ուղիղ կապով երեխաներին իր ողջույնի խոսքն ու բարեմաղթանքները հղեց Պ. Սևակի տուն-թանգարանի տնօրեն Ավետիք Գրիգորյանը: Նա բարձր գնահատեց օտար ափերում հայապահպանության գործում իր մեծ ներդրումը բերած հայ ուսուցչուհու և պատրաստակամ հայ մանչուկների կատարած մեծ և նվիրական աշխատանքը և հույս հայտնեց, որ տիկին Գայանեի այսօրինակ խիզախությունն ու նվիրումը բարձր կգնահատվի և ընդօրինակելի կլինի սփյուռքահայ բոլոր ուսուցչուհիների համար: Միջոցառման ժամանակ ուղիղ կապ է հաստատվել նաև ԱՄՆ՝<< Պարույր Սևակ գրական- մշակութային ակումբ>> - ի հիմնադիր Լիլիթ Գորոյանի հետ։ Նա ևս շնորհավորեց մասնակցիներին ու մաղթեց հետագա բարձունքների նվաճում:

...Ո՜ւր էլ որ հասել‚ որտեղ էլ եղել‚
Ջանացել ենք մենք ամենքի՛ համար....
....Ամենքի՜ն տվել մի՛տք‚ առա՛ծ‚ երգե՛ր՝
Պաշտպանել նրանց հոգևոր ցրտից‚-
Ամե՜ն տեղ թողել մեր աչքից՝ ցոլանք‚
Մեր հոգուց՝ մասունք‚
Եվ նշխար՝ սրտից...

        Միջոցառման կազմակերպման համար մեր խորին շնորհակալությունն ենք հայտնում Գայանե Հազոյանին՝ դպրոցի ուսուցչուհուն, ով ահռելի ջանքեր է գործադրում հայկական դպրոցի նկատմամբ հետաքրքրությունը մեծացնելու ուղղությամբ, զբաղվում է հայ երեխաների հայեցի կրթությամբ, անում հնարավոր և անհնարին ամեն բան, որ նրանց մեջ միշտ արթուն մնա հայի ոգին, սերն ու հետաքրքրությունը հայ մշակույթի, արվեստի, գրականության ու ավանդույթների նկատմամբ:
       Շնորհակալություն ենք հայտնում նաև միջոցառմանը նպաստող անձանց՝ սբ. Սարգիս եկեղեցու քահանա Տեր Շահան Մովսիսյանին , համայնքի ղեկավար Վարդան Վարդանյանին, Աշոտ և Ռոզա Եղիազարյաններին, Ժաննա   Աբրահամյանին, Դիանա Ավետիսյանին, Կարեն Գալոյանին,   Վահե Սողոմոնյանին, ինչպես նաև աշակերտներին, ծնողներին:

Կազմեցին՝ Գայանե Հազոյանը և Հայարփի Սուքիասյանը